Според градбата долната вилица се состои од извиткан хоризонтален дел, тело (corpus mandibulae) и два перпендикуларни дела, гранки (ramus mandibulae), кои се соединуваат со краевите на телото под приближно прав агол.

Телото (corpus mandibulae) има потковичеста форма.Во средишната линија на надворешната страна, во долниот дел има една триаголна површина (protuberantia mentalis). На надворешната страна се припојуваат мускули на лицето и вратот.Внатрешната површина е конкавна и служи исто така за припој на мускулатура.На неа налегнуваат подјазичната и подвиличната плункова жлезда (glandula sublingualis,glandula submaxilaris).

Горниот раб на телото на максилата има 16 празнини,алвеоли,во кои се сместени забите.Тие варираат во големина и длабочина.

Ramus mandibulae има четириаголна форма.Се издвојува од соодветниот крај на телото под речиси прав агол, при што долниот раб на телото и задниот раб на гранката го создаваат виличниот агол (angulus mandibulae). Латералната страна служи за припој на m.masseter.Медијалната страна на својата средина има отвор (foramen mandibulae), низ кој влегуваат во долната вилица a,v.et n.alveolaris inferior. Тие минуваат низ мандибуларниот канал (canalis mandibulae),кој се движи косо надолу и напред низ рамусот, а потоа хоризонтално напред низ телото, каде е сместен под алвеолите и комуницира со нив преку мали отвори.Низ нив минуваат гранчиња од алвеоларните крвни садови, за васкуларизација и инервација на забите.Задниот раб на ramus mandibulae е прекриен со паротидната плункова жлезда (gl.parotis). Од горниот раб се издвојуваат два продолжетоци, кои ограничуваат мандибуларен засек (incisura mandibulae): processus coronoideus i processus condylaris.